Μυστικά φώτα
από μια θάλασσα διψασμένης επιθυμίας
στην εξορία της δικής μου σκιάς,
Στο παλιό αίνιγμα της ζωής
Φάσματα της σάρκας στην ήττα τους,
καταφεύγουν στο ιερό της σάρκας,
ότι στην ερήμωση του δεν τους προστατεύει
χωρίς τη λαμπρότητα της νοημοσύνης.
Και από το πουθενά ένα χαμόγελο
προσπαθεί να πνίξει
τη νύχτα των διαφωνιών.
Ψυχή μου
σε βρίσκω χαμένη
μεταξύ των κενών μου
να κρυφοκοιτάς πίσω
κάθε ευχή
και να ζυγίζεις
τα δράμια του μέλλοντος.
Στο παλιό αίνιγμα της ζωής.